دیجیتالی شدن ، پتانسیل پیشرفت های نوآورانه و مهیج را در محیط کار فراهم می کند، اما چالش های جدیدی نیز به همراه دارد . با پیش بینی چالش های احتمالی دیجیتالی شدن برای ایمنی و بهداشت شغلی ، می توان از مزایا و فواید چنین تکنولوژیهایی حداکثر استفاده را برد و محیط های کاری را بیش از پیش ایمن ساخت.

اگر مدیریت خوبی صورت گیرد ، دیجیتالی شدن می تواند خطرات و ریسک های شغلی را کاهش داده و فرصت های جدیدی را برای بهبود شرایط کاری ایجاد کند . اینها همان فعالیتهایی هستند که آژانس اروپایی ایمنی و سلامت شغلی (EU-OSHA) متعهد به پشتیبانی از آن است. توسعه تکنولوژی های دیجیتالی مانند هوش مصنوعی، رباتهای پیشرفته، اتصالات گسترده، اینترنت اشیاء و داده های بزرگ، دستگاههای تلفن همراه و سیستم عامل های آنلاین ، ماهیت و مکان انجام کار، زمان انجام کار ، فرد انجام دهنده کار و نحوه مدیریت را تغییر خواهند داد.

در حال حاضر تکنولوژیهای دیجیتالی خدمات اساسی و قابل توجهی را به همه بخش های اقتصادی و جامعه ارائه می نمایند. این پیشرفت ها می تواند چالش های جدیدی را برای ایمنی و بهداشت شغلی و مدیریت آن ایجاد کند. سرعتی که این تحولات در آن روی می دهد سریعتر از گذشته شده است . روباتها متحرک ، هوشمند و مشارکتی شده اند . ماشین های هوشمند نه تنها طیف گسترده ای از کارهای دستی را انجام می دهند بلکه میتوانند فعالیتهای شناختی که قبلا توسط انسانها صورت میگرفت را نیز انجام دهند.  کارگران توسط الگوریتم ها و  تکنولوژیهای نظارتی مورد پایش قرار میگیرند ، به گونه ای که در آینده نزدیک به صورت کامل توسط ماشین های هوشمند مدیریت خواهند شد.

اقتصاد ۷/۲۴ جهانی(۲۴ ساعت در شبانه روز و ۷ روز در هفته)، نیاز به تشکیلات کاری منعطف تری دارد بنابراین به اشکال جدید کاری مانند بسترهای نرم افزاری آنلاین و سیستم عاملهای جدید منجر شده است . در این زمینه ، ریسک فاکتورهای روانی اجتماعی و سازمانی نیازمند توجه ویژه ای هستند زیرا ممکن است سطوح بالایی از استرس های شغلی و سلامت روانی ضعیفی را به وجود آورند . از طرف دیگر دیجیتالی شدن میتواند باعث ایجاد چالش های جدید ایمنی و ارگونومیکی نیز شود مانند ریسک ایمنی عملکردی مرتبط با امنیت سایبری.

گذشته از این ، فناوریها و تکنولوژیهای دیجیتالی و اشکال جدید کار می تواند چالش هایی را برای کاربرد مقررات ایمنی و بهداشت شغلی فراهم آورد .

بیشتر مباحث دیجیتالی شدن در مورد کمیت و مدت زمان انجام کار است در حالیکه کیفیت کار بخش مهمی است که باید در نظر گرفته شود و ایمنی و بهداشت شغلی نیز جنبه مهمی از این بخش است . ما باید به دنبال این باشیم که چگونه میتوان به سمت یک اقتصاد هوشمند، پایدار ، مولد ثروت و فراگیر حرکت کرد  در حالیکه بتوان ایمنی و سلامت کارگران را در دنیای دیجیتال به حداقل رساند . این امر می تواند با به حداقل رساندن اثرات منفی احتمالی دیجیتالی شدن و به حداکثر رساندن فرصت های پیشگیری از خطرات ارائه شده توسط فناوری های دیجیتالی محقق گردد.

امروزه استفاده از ربات های هوشمند در بسیاری از بخش های مختلف مانند بخش مراقبت ، مهمان داری ، کشاورزی ، تولید ، صنعت ، حمل و نقل و خدمات در حال پیشروی است.  استفاده از رباتها به ما اجازه می دهد تا کارگران را از موقعیتهای خطرناک دور کنیم و کیفیت کار را با سپردن کارهای تکراری به ماشین ها و دستگاههای سریع ، دقیق و خستگی ناپذیر بهبود بخشیم.

کوبوت ها یا رباتهای مشارکتی نیز می توانند دسترسی به کار را برای بسیاری از افرادی که در حال حاضر ناتوان  هستند ، تسهیل کند ، به عنوان مثال با حمایت از معلولین و یا کارگران سالخورده در محل کار.

با این حال ، رشد روزافزون روبات های متحرک و هوشمند در محیط کار ممکن است ریسک حوادث را در اثر تماس مستقیم با رباتها یا بخش های گردان آنها  افزایش دهد .

اگرچه تلاش می شود که در طراحی رباتها و سیستم ها شرایط و سناریوهای مختلف مدنظر قرار گیرد ، اما ممکن است گاهی، رباتها به شیوه های غیرقابل پیش بینی رفتار کنند. از طرفی دیگر کارگران باید از سرعت و نحوه کار یک کابوت هوشمند پیروی کنندکه این امر می تواند تأثیرات منفی بر ایمنی و سلامت کارگران ، به ویژه بهداشت روانی داشته باشد. افزایش کار با روبات ها همچنین باعث کاهش چشمگیر ارتباط با همکاران و حمایت های اجتماعی می شود ، که برای سلامت روان کارگران نیز مضر است.

قطعات مینیاتوری هوشمندی که در تجهیزات حفاظت فردی (PPE) تعبیه شده اند ، امکان نظارت بر خطرات را به صورت لحظه ای فراهم می کنند که می توانند برای اعلان هشدارهای اولیه در مورد قرار گرفتن در معرض خطرات ، استرسها ، مشکلات سلامتی و خستگی مورد استفاده قرار گیرند.

نظارت مستمر که توسط فناوریهای نظارت دیجیتالی هوش مصنوعی امکان پذیر است ، می تواند تأثیر منفی بخصوص بر سلامت روان کارگران داشته باشد. ممکن است کارگران احساس کنند که کنترل محتوای کاری ، سرعت و برنامه زمانبندی و نحوه انجام کار خود را از دست خواهند داد ، بنابراین قادر به تعامل اجتماعی نیستند. استفاده از اطلاعات پایش محیط کار، به عنوان مثال برای پاداش ، مجازات یا حتی محرومیت کارگران می تواند منجر به احساس عدم امنیت و استرس شود. برای جلوگیری از این امر ، اطمینان از شفافیت در رابطه با جمع آوری و استفاده از چنین داده هایی مهم است. انواع جدیدی از ابزارهای نظارت هوشمند همچنین می تواند فرصتی برای بهبود نظارت بر ایمنی و بهداشت شغلی ، و افزایش کارآیی بازرسی ها فراهم آورد.